Shangri-la

15 oktober 2014 - Shangri-la, China

Het verwachtingspatroon voor Shangri-la was vrij hoog. Zeker nadat experts vastgesteld zouden hebben dat Zhongdian (zo heette de stad voorheen) inderdaad de stad zou zijn uit het boek van James Hilton's 'Lost Horizon'. We hadden een voorstelling van een oud authentiek Chinees dorpje in een mooi dal tussen mooie bergen met veel Tibetaanse invloeden. 
De werkelijkheid was toch wel wat anders. Het grootste gedeelte van Shangri-la is gewoon een lelijke 'nieuwe' stad zoals alle Chinese steden en de omliggende bergen staan vol met elektriciteitskabels en ook veel gebouwen. Er is echter ook een 'old town', maar die is in januari van dit jaar voor 1/3 afgebrand (daar waren we al van op de hoogte). De rest van de 'old town' is gelukkig wel echt mooi. Oude straatjes met mooie huisjes met veel Tibetaanse invloeden die nu meestal dienst doen als winkeltje, restaurant of Guesthouse. 

   The Old Town  The Old Town met het klooster op de achtergrond   In the Old Town

We kwamen er al snel achter dat de communicatie erg lastig is. Waar we tot nu toe nog wel eens iemand tegen kwamen die enigszins wat Engels sprak, was dat hier toch wel gereduceerd tot bijna nihil. De enige moeizame communicatie vindt dan plaats via Google-translate! Wat ook opviel was de temperatuur! Na 4 weken in de warmte te hebben vertoefd, zagen we nu elektrische dekens liggen op ons bed. Bij gebrek aan enige isolatie en/of verwarming was dat een zeer welkome en achteraf ook noodzakelijke toevoeging voor de nachtrust. 'Gelukkig' konden we nu ook eindelijk 's avonds onze fleecetrui, sokken en andere warme kleding gebruiken.

De eerste dag gingen we maar eens de omgeving van de 'old town' verkennen. Het verbrandde gedeelte is best groot en ontzettend zonde, maar gelukkig zie je wel dat ze met man en macht aan het werk zijn om alles weer te herstellen. En zo op het eerste oog lijkt het wel alsof ze alles in oude staat gaan terugbrengen en dus niet van die lelijke betonnen blokken neer gaan zetten.

The Old Town wordt hersteld in traditionele stijl      Het verwoeste gedeelte van the Old Town

Om een goed overzicht te krijgen van de hele stad, gingen we een heuvel op naar de 'chicken-tempel' (waarschijnlijk omdat er veel kippen rond lopen). Tussen de vele gebedsvlaggetjes door kwamen we aan bij een mooi oud tempeltje en hadden we inderdaad een mooi uitzicht vanaf de heuvel over de stad.

Een oude tempel op weg naar de Chicken Temple      Veel tibetaanse gebedsvlaggetjes op weg naar de Chicken Tempel   

Uitzicht op een stupa in de mooie herfstkleuren   Mooie blauwe Gentianen   Nog meer vlaggetjes   En nog meer vlaggetjes :-)

   
Terug in de old town hebben we nog een bezoek gebracht aan Guishan Si, een tempel midden in het centrum. Met daarnaast het grootste gebedswiel ter wereld met z'n 21 meter hoog. Er zijn minstens 6 mensen nodig om deze in beweging te krijgen, wat Im dan ook met veel plezier samen met wat Chinezen heeft gedaan.

      Het grootste gebedswiel ter wereld   


In de Lonely Planet was een mogelijkheid omschreven om verder naar het noorden te gaan, naar Deqin, en vanaf daar nog iets verder met een busje en dan nog een dag lopen, en daar zou dan een leuk plaatsje liggen vanaf waar je mooie wandelingen kan maken. Dat zou ons dan 2 dagen kosten om er te komen en 2 dagen om terug te keren. Dat vonden we toch wel iets teveel van het goede. 
Omdat we toch wel graag iets in de omgeving wilden doen, zijn we op zoek gegaan naar mensen die ons mogelijkerwijs konden helpen.
We hebben dus maar het visitor center geprobeerd, travel agencies, hotels, restaurants en andere toeristen op straat, maar het was een onbegonnen zaak. Het enige wat je kon doen was bij een chauffeur op straat naar een plaatje wijzen en dan met pijn en moeite een belachelijke prijs te horen krijgen. Na deze mislukte missie besloten we om dan de volgende dag maar fietsen te huren. 
Met een soort van plattegrond gingen we eerst op weg naar het Sumtseling klooster. Dit is een 300 jaar oud Tibetaans klooster waar nog steeds zo'n 600 monniken wonen. Ondanks dat er veel gerenoveerd is, was dit een heel mooi klooster waar je uren kunt rondwandelen.

Het Sumtseling klooster   Typische droogrekken voor o.a. hooi met in de achtergrond het klooster   Vrouwtje onderweg naar het klooster   Mooie gekleurde tempels in het klooster

Monnik in het klooster      In het klooster   

 

Nadat Im eindelijk een souvenir had 'gevonden' konden we onze weg vervolgen naar het Napa Lake.
Plattegronden in China zijn schaars en de kaarten die ze hebben zijn niet op schaal en kloppen meestal niet. Dat hebben wij ook ondervonden op zoek naar het Napa Lake. Tussen de regenbuien door (voor het eerst hadden we wat slecht weer!) hebben we verschillende wegen geprobeerd, maar nadat we na weer een bocht een dal in konden kijken en geen meer zagen en het al bijna donker begon te worden, hebben we de strijd opgegeven....... later hebben we begrepen dat het meer soms wel eens droog staat (en nu was het het droge seizoen) en er dus naast wat plassen geen meer te zien is, alleen grasland......... maar ja dat hadden ze ons helaas niet verteld! We kunnen dus niet met zekerheid zeggen dat we het Napa Lake niet gevonden hebben ;-)!

Op zoek naar het Napa Lake  


Na nog een gezellige avond met dansende Tibetanen op het plein, zijn we de volgende dag weer richting Lijiang gegaan. Maar toch wel jammer dat we niet wat meer van de omgeving konden zien hier!

Dansende Tibetanen op het plein   Het zijn vooral de oude vrouwtjes die gaan dansen   De Guishan Si tempel by night

Foto’s