De laatste dagen in Yangshuo

Nadat we zowel op de fiets als op het water de omgeving hadden verkend, was het nu tijd voor de benenwagen. Weer gingen we er met een fotoboekje op uit.

De tocht begon in een dorpje om de hoek, waar we terecht kwamen in het dorpsberaad..... of midden in een soort gokspel, dat onderscheid konden we eigenlijk niet maken.

We gingen verder langs oude huisjes die hun beste tijd gehad hadden, helaas. 

Na het dorpje liepen we over een stijl pad omhoog. Het is hier allemaal niet heel hoog, dus al snel waren we bij de top en kwamen we weer in een nieuw dal terecht.

Net als op veel plekken was ook hier veel in aanbouw. We hebben begrepen dat de Chinezen, zodra ze geld hebben, meteen beginnen te bouwen aan hun huis....... dat wil zeggen, totdat het geld op is. Hierdoor zie je overal huizen die nog in aanbouw zijn. Het lijkt af en toe wel of het hele land "under construction" is. Helaas hebben we nog geen tekenen kunnen ontdekken van een bestemmingsplan, want ze bouwen overal ontzettend lelijke betonnen blokkendozen, soms met afschuwelijke kleuren.

Ondanks de bebouwing is het gebied gelukkig toch heel mooi. Elk dal ziet er weer heel anders uit. En de wandeling liep door akkers met mooie vergezichten.

Naast de activiteiten overdag, hebben we ook nog een poging gedaan voor wat vertier in de avond....de "Liu San Jie Impression Light Show"....een soort van musical in de rivier de Li met het karstgebergte als decor. De choreograaf is dezelfde als die van de olympische spelen van Beijing dus dat beloofde wat!

Nadat de taxi minstens een half uur te laat kwam en vervolgens deze tijd probeerde in te halen op een afstand van ongeveer 5 km waren we eigenlijk al lang blij dat we überhaupt de show nog konden zien ;-)! Toen we na een wandeling in het openluchttheater aankwamen, bleek dat we niet de beste plaatsen hadden.

Gelukkig konden we nog wel net een stukje van de rivier zien ;-). Toch jammer als je €30,- pp betaald! Maar we konden ons net als nog een stuk of 1000 Chinezen verheugen op een fantastische show! Al werd ons enthousiasme snel enigszins getemperd. We konden maar weinig van de figuranten betrappen op enige synchroniciteit (wat toch raar is als je bedenkt dat deze show al sinds 2004 loopt) of een van de zangers op een rake noot....... maar misschien is dat een kwestie van smaak. De acteurs leken er ook niet echt veel zin in te hebben, maar dat zouden wij misschien ook niet hebben als je de voorstelling voor de 5000ste keer (grove schatting) moest opvoeren ;-) Gelukkig was het wel vermakelijk om het publiek te aanschouwen. Er werd tijdens de hele voorstelling druk gepraat, gerocheld, gefilmd en gefotografeerd. Ook kwamen er regelmatig "oeh's" en ah's" uit het publiek. Des te vreemder was het dat ongeveer een half uur voor het einde van de show (we hebben geklokt) de eerste Chinezen de show al verlieten. Het was zelfs zo erg dat toen de show daadwerkelijk klaar was, onze hele rij bijvoorbeeld (dat waren ongeveer 50 mensen) leeg was!  Kortom vertier genoeg en na een iets mindere horrorrit terug met dezelfde taxichauffeur (blijkbaar rijdt hij altijd zo) was het enerverende avondje weer voorbij.

Ons laatste tripje in Yangshuo was een bezoek aan een markt in Fuli. We mochten eerst nog een stuk fietsen om er te komen. Dit keer begonnen we de fietstocht dwars door Yangshuo. In deze stad waren we nog niet geweest en we kwamen er al snel achter dat we daar niets aan gemist hadden. 

Gelukkig kwamen we na een een paar drukke wegen (met ongelooflijk veel bouwverkeer) weer terecht in de natuur. Nadat we een pontje over gingen, kwamen we aan in Fuli.

Aangezien wij meestal niet heel vroeg opstaan (understatement) waren we er net na de middag en was het op de markt niet heel erg druk meer (er vanuit gaande dat dat normaal wel zo is). Sommige mannetjes waren al aan het kaarten en een aantal kraampjes waren al leeg. 

Nadat we geprobeerd hadden om te ontdekken wat er allemaal aan verpakt, gedroogd vlees, kruiden en anderen waren te koop was, kwamen we er achter dat ze hier ook een soort asperges verkopen. Trouwens ook courgettes, maar dan net wat groter dan bij ons! Ook moesten we van een groente-vrouwtje alle groente in het Chinees nazeggen (die we natuurlijk daarna meteen weer zijn vergeten ;-) en hebben we haar geleerd hoe het in het Nederlands heet. Dat kon ze overigens verbazingwekkend goed uitspreken!

Toen we op weg waren naar de vleesafdeling, kwam er een vrachtwagentje de markt oprijden met een kooi in z'n laadbak. We liepen er vlak achter en er ontstond wat commotie. Er liepen nogal wat mensen naar de kooi toe die naar een kraampje werd gebracht. Toen we daar eenmaal aankwamen zagen we dat er een stekelvarken in zat!! We zullen jullie de details besparen, maar het resultaat was dat het stekelvarken het niet heeft overleefd en de mensen er omheen met een stekel weg liepen (die zal volgens de Chinezen wel weer een soort van genezende werking hebben, geld opleveren of geluk brengen??). 

Op de weg terug door Fuli zagen we gelukkig weer mooie plaatjes van het dagelijks leven en kwamen we weer terecht in de prachtige omgeving, waardoor we de gruwelen van de markt snel konden vergeten.